Πέννα

Θετικές κριτικές για το βιβλίο του Σ. Λ. Δημητρίου "Μείναμε εμείς", που παρουσιάστηκε στην Ηγ/τσα (VIDEO)          Με πολύ θετικές κριτικές, βασισμένες πάνω σε ουσιαστικές τεκμηριώσεις και όχι σε υποκειμενικούς συναισθηματισμούς, παρουσιάστηκε το βιβλίο του πρωτοεμφανιζόμενου Θεσπρωτού συγγραφέα Σωτήρη Λ. Δημητρίου «Μείναμε εμείς…!», την Κυριακή 23 Οκτωβρίου 2016, στο Πνευματικό Κέντρο Ηγουμενίτσας «Πάνθεον». Στην εκδήλωση μίλησε  ο Πρύτανης του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων Γεώργιος Καψάλης, ο οποίος αναφέρθηκε στα προτερήματα του βιβλίου, ένα από τα οποία είναι ότι διασώζει μνήμες μιας περιόδου και μέσα από αυτές ήθη και έθιμα. Ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα   ήταν η παρέμβαση της φιλολόγου Αλεξάνδρας Ιωάννου.  Χαιρετισμούς απηύθυναν ο δήμαρχος Ηγουμενίτσας Ιωάννης Λώλος και ο βουλευτής Βασίλης Γιόγιακας, που σχολίασαν επαινετικά την προσπάθεια του  συγγραφέα.  Τα γεγονότα μιας μακρινής ιστορικής περιόδου έτρεξαν στο μυαλό του συγγραφέα, μέσα από μαρτυρίες, που από τα παιδικά

Της Εύης Τριανταφύλλου  Το ρεπορτάζ:  https://fylarhos.blogspot.com/2017/10/blog-post_36.html Έναν ξεχωριστό συγγραφέα της Ηπείρου, είχε την χαρά και την τιμή να φιλοξενήσει το βράδυ της Παρασκευής 13 Οκτωβρίου η Δημοτική Ενότητα Φυλής.  Πρόκειται για τον Θεσπρωτό Σωτήρη Λ. Δημητρίου που αποδεχόμενος την πρόσκληση του Αντιδημάρχου Χασιάς Σπύρου Μπρέμπου ήρθε στον Δήμο Φυλής, από την Ηγουμενίτσα όπου ζει με την οικογένειά του, προκειμένου να παρουσιάσει στο βιβλιόφιλο κοινό το 1ο του συγγραφικό έργο «Μείναμε εμείς», από τις εκδόσεις «ΕΠΤΑ ΛΟΦΟΣ»  Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει σχετικά, ο συντοπίτης του κι εξαίρετος μουσικός Γρηγόρης Πηλείδης « Με γλαφυρή πένα και με το ολοζώντανο γλωσσικό ιδίωμα που χρησιμοποιεί, μας μεταφέρει στην καθημερινότητα των Κουσοβιτσιωτών, αλλά ταυτόχρονα μας προσφέρει μια πολύχρωμη τοιχογραφία των ιστορικών γεγονότων, μιας από τις λιγότερο ιστορημένες εποχές του θεσπρωτικού αυτού χώρου. Στο βιβλίο ιστορούνται οι μάλλον άγνωστες και

Κίτσος Τζαβέλλας Γεννήθηκε στο Σούλι το 1801 – Πέθανε στην Αθήνα   9 Μαρτίου 1855                                                                                                                                Οι Τζαβελλαίοι καταγόμενοι από την Ντράγανη ή Δράγανη (Αμπελιά) Θεσπρωτίας απόγονοι του Παπα-Ζάχου (παπα-Ζαχαρίας), ήταν από τις ηγετικές οικογένειες που ίδρυσαν αρχικά το χωριό του Σουλίου, από τις οποίες ξεκίνησε και ο   προεπαναστατικός αγώνας και συνεχίστηκε με την επανάσταση του 1821. Ο Κίτσος Τζαβέλας ήταν δευτερότοκος γιος του  Φώτου  και εγγονός του  Λάμπρου Τζαβέλα  και της  Μόσχως .   Μετά την συνθηκολόγηση του 1803 οι Σουλιώτες έφτασαν στην Πάργα και μετά στην Κέρκυρα, όπου μεγάλωσε ο Κίτσος, με τις ιστορίες του Σουλίου που είχαν γίνει θρύλος.   Στις 12 Δεκεμβρίου1820 οι Σουλιώτες ξαναγύρισαν στο Σούλι όπου τους παραχωρήθηκε το κάστρο της Κιάφας από τον Αλή Πασά.   Ήδη ο Αλής ήταν σε πόλεμο με τον Σο

  Η ΘΥΣΙΑ ΚΑΙ ΣΟΥΛΙΩΤΙΣΣΕΣ                                    Γράφει ο    ΣΩΤΗΡΗΣ Λ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ Ως γνωστόν το Σούλι λειτούργησε ως προμαχώνας της επανάστασης. Πολλοί ήταν αυτοί που ήθελαν αυτούς τους σκληροτράχηλους, αξιόμαχους και εμπειροπόλεμους ατρόμητους επαναστάτες ως συμμάχους για να συμπρωταγωνιστήσουν με τους άλλους κλέφτες στην κεντρική και Νότιο Ελλάδα στην επανάσταση του ΄21. Για να γίνει αυτό έπρεπε να «ξεριζωθούν» από την γη τους και για να το πετύχουν κάποιοι, τους ήθελαν διασπασμένους! Δεν είναι όμως του παρόντος η ενασχόληση μας με αυτό. Το Σούλι μετά από τον 3ετή και πλέον, αποκλεισμό των περασμάτων από τον Αλί πασά, τον Λιάπη τουρκαλβανό και τις στερήσεις των βασικών αγαθών, αναγκάστηκε να κάνει αξιοπρεπή συνθήκη για να φύγουν οι Σουλιώτες με τις οικογένειές τους. Μετά την ανατίναξη του Κουγκίου στις 13 Δεκεμβρίου 1803, βρήκε πρόφαση ο Αλί πασάς ότι παραβιάσθηκε η συνθήκη, διότι δεν του παραδόθηκαν τα μπαρουτόβολα όπως όριζε η συνθήκη. Αυτό βέβαια

Δύο πρώτα βραβεία λογοτεχνίας στον Σωτήρη Λ. Δημητρίου, για το 2019 Πανελλήνιος - παγκύπριος λογοτεχνικός διαγωνισμός. Την Παρασκευή 13 Νοέμβρη 2019,    έγιναν οι απονομές βραβείων και επαίνων σε διαγωνιζόμενους, στην αίθουσα της «Ένωσης Ελλήνων Λογοτεχνών» στην Αθήνα.   Ο Σωτήρης Λ. Δημητρίου, βραβεύεται με το Α΄ Βραβείο στο χρονικό μαρτυρίας: «Γιατί Σούλι» . Βραβεύεται ακόμη με Α΄ Βραβείο για τα βιβλία «Μείναμε εμείς…!»   και: «Χορεύοντας με Νεράιδες» !           Είναι ακόμη βραβευμένος τα προηγούμενα χρόνια με:   Γ΄ Βραβείο διηγήματος «Χορεύοντας οι Νεράιδες»,   Γ΄ Βραβείο χρονικού μαρτυρίας «Ελευθερία» , Β΄ Βραβείο χρονικού μαρτυρίας «Παιδιά του πολέμου» .   Η βράβευση έγινε από την παλαιότερη «Ένωση Ελλήνων Λογοτεχνών» με έτος ιδρύσεως 1930, της οποίας ο Σωτήρης Λ. Δημητρίου, είναι τακτικό μέλος! Δημοσιεύτηκε

ΟΧΙ της 28 ης  Οκτωβρίου 1940.   Σκέψεις και συμπεράσματα Γράφει ο Σωτήρης Λ. Δημητρίου Έχουν γραφεί τόσες ιστορικές αλήθειες, μαρτυρίες μαχητών και αμάχων, λαού, γεγονότα και απόψεις από διάφορα πολιτικά πρίσματα και τόσες άλλες αλήθειες ή ακόμη και μισοαλήθειες …   Πλούσια η ιστορική βιβλιογραφία! Ίσως είναι χρήσιμο να ασχοληθούμε με το πνεύμα και το νόημα της αντίστασης του λαού και του στρατού μας μελετώντας κάποιες πτυχές της ιστορίας. Η ιστορία συνεχίζει να ασχολείται βεβαίως, γράφεται, ξαναγράφεται και ίσως κάπως αλλιώς διαμορφώνεται και αναρωτιέται κανείς, γιατί συμβαίνει; Για να  έρθουν στο φως νέα στοιχεία; Αν ναι πολύ σωστό, ή μήπως όμως  για να ‘’προσαρμοστεί’’  σε κάποια  πολιτικά μέτρα και σταθμά ή ακόμη και συμφέροντα; Μέγα σφάλμα για όποιους σκέφτονται έτσι. Η ιστορία γραφόμενη πρέπει να αντικατοπτρίζει την αλήθεια, πρέπει να αποτελεί μνήμη και παραδειγματισμό για τις επόμενες γενιές και τίποτε άλλο!  Ακόμη και τα λάθη που συνέβησαν ανά εποχή (κυρίως αυτά), πρέπει