Πέννα

 Σούλι                                                                    Έχοντας την Θεσ(η)πρωτων από τους αρχαίους χρόνους, έτσι και στην Τουρκοκρατία, με τον Διονύσιο φιλόσοφο οι Θεσπρωτοί ξεκίνησαν πρώτοι την επανάσταση. Ακολούθησε το Σούλι το οποίο τιμάει η Θεσπρωτία και ολόκληρη η Ελλάδα! Ο «ψηλός φράχτης» από βουνά είναι εκεί και μας περιμένει, να τιμήσουμε τους απλούς ανθρώπους που ανέβηκαν εκεί πάνω, τους σκληρούς μαχητές, που δεν διδάχτηκαν, πατριωτισμό και ελευθερία αλλά βίωναν με αυτό από την γέννα τους. Οι αξίες αυτές πήγαν από πατέρα σε γιο και από παππού σε εγγόνι. Ήταν το αυτονόητο για την ζωή τους και το υπερασπίστηκαν σε όλη την ζωή τους πληρώνοντας όχι φόρους με σκυμμένο κεφάλι, αλλά με αίμα της τιμής και της ελευθερίας! Πολλοί ιστορικοί έγραψαν, διέγραψαν, παραποίησαν την ιστορία, ηθελημένα ή αθέλητα, όμως οι Σουλιώτες έκαναν το χρέος τους, όπως το αισθανόταν. Γελάστηκαν από πολλούς δικούς μας - δικούς τους, ξεγελάστηκαν και από εχθρούς! Αγράμμ

Η ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΓΟΥΜΕΝΙΤΣΑΣ Από την αρχαιότητα ως σήμερα Φωτο: Σωτήρης Λ. Δημητρίου Το όνομα οφείλεται στον μυθικό ηγεμόνα τον Θεσπρωτό, οποίος θεωρείται γενάρχης των Θεσπρωτών. Θεσπρωτός (μυθολογία) , ο δευτερότοκος από τους 50 γιους του βασιλιά Λυκάονα του πρώτου βασιλιά της Αρκαδίας. Ο  Λυκάων ο Αρκάδιος  ήταν γιος του  Πελασγού  και της  Μελίβοιας  (ή της  νύμφης  Κυλλήνης),   κατά τον Μελέτιο τον Γεωγράφο. Οι κάτοικοι ονομάστηκαν «Θεσπρωτικόν έθνος» ή «Θεσπρωτικών φύλα». Γράφει ο Σωτήρης Λ. Δημητρίου            ΗΓΟΥΜΕΝΙΤΣΑ «Λιμήν έρημος»   [Θουκυδίδης] Η παρουσία ανθρώπου στην ευρύτερη περιοχή του Δήμου Ηγουμενίτσας εντοπίζεται στην Παλαιολιθική περίοδο (250.000 - 9000 π.χ.) σε υπαίθριες θέσεις με λίθινα εργαλεία που έχουν βρεθεί στην πεδιάδα του Κάτω Καλαμά. Νεολιθικά ευρήματα (9000-2800 π.χ.) έχουν εντοπισθεί στη σπηλιά της Σίδερης. Οι ανασκαφές στο λόφο Ραγίο υ (Πύργος) έδειξαν ότι η περιοχή κατοικήθηκε ήδη από την 2η π.χ. χιλιετία.   Κατά την εποχή του χ

ΣΟΥΛΙΩΤΕΣ Για το Σούλι και την Ελλάδα Γράφει ο Σωτήρης Λ. Δημητρίου Κάστρο της Κιάφας ΚΑΣΤΡΟ ΤΗΣ ΚΙΆΦΑΣ 1822 Μία είναι η πατρίδα, η Ελλάδα! Έλληνες είμαστε όλοι! Ό,τι συμφέρει στην κοινή πατρίδα την Ελλάδα, αυτό συμφέρει και στην  μερική, το Σούλι! Ένας είναι ο αγώνας. Ό,τι πάθωμε θα το πάθωμε όλοι μαζί . «Επρόκριναν ν’ αποθάνωσι παρά να αμαυρώσωσι το όνομά των δι’ απιστίας αποχωριζόμενοι ομοθρήσκων συμπολεμιστών». Τρικούπης. Το ίδιο γράφει και ο Σπηλιάδης. «Την πήρανε (την επανάσταση), με την συνηθισμένη τους ορμητικότητα και αποτέλεσαν την πρωτοπορεία των πολεμιστών της θυσιάζοντες το αγαπημένο τους Σούλι και εγκαταλείποντες όλες τις παραδόσεις της φυλής τους για να ενωθούν με τους νέους Έλληνες και να πάρουν κι αυτοί το όνομα Έλληνες». Γ. Φίνλεϋ. Έγραψαν όλοι οι Σουλιώτες μαζί ένα γράμμα στον Χουρσίτ. «Υψηλότατε Βεζίρ Μεχμέτ Χουρσίτ Πασά,           Το υψηλόν σου μπουγιουρδί ελάβομεν…Ευχαριστούμεν τον Θεό ότι εγνωρίσατε καλά, τα όσα άδικα έκ

Πύλιος Γούσης, ο αγωνιστής που κατηγορήθηκε ότι πρόδωσε το Σούλι στον Αλή Πασά. Γιατί αμφισβητείται η προδοσία του και πως προέκυψε η βαριά κατηγορία.   Ο Πύλιος Γούσης ήταν Σουλιώτης οπλαρχηγός και  αγωνιστής της επανάστασης του 1821. Αν και πήρε μέρος σε αγώνες των συμπατριωτών του εναντίον του Αλή πασά Τεπελενλή, έχει μείνει στην ιστορία ως «προδότης» του Σουλίου.  Ο Πύλιος Γούσης Σύμφωνα με την παράδοση, πριν το ξέσπασμα της επανάστασης, κατά την περίοδο 1800-1803, ο Γούσης έγινε όργανο του γιου του Αλή Πασά, του Βελή πασά, ο οποίος από το καλοκαίρι του 1803, είχε αναλάβει τις στρατιωτικές επιχειρήσεις κατά των Σουλιωτών. Πιθανότερη αιτία της μεταστροφής του ήταν είτε η φιλοχρηματία είτε οι οικογενειακές αντιζηλίες. Τον Σεπτέμβριο του 1803, ο Γούσης ήρθε σε συνεννόηση με το Βελή πασά. Του πρότεινε ένα σχέδιο κατάληψης του Σουλίου με αντάλλαγμα την απελευθέρωση ενός γαμπρού του, που κρατείτο όμηρος, καθώς και την παροχή μεγάλου χρηματικού ποσού.  Το σχέδιο θα πραγματοποι