Πέννα

Κεντρική διάθεση των βιβλίων:  «Μείναμε εμείς» & «Χορεύοντας με Νεράιδες» Κεντρική διάθεση των βιβλίων: «Μείναμε εμείς» & «Χορεύοντας με Νεράιδες» ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ ΠΑΡ΄ ΗΜΙΝ Ε. ΤΖΑΝΑΚΑΚΗΣ  Χαριλάου Τρικούπη 11Α  10678 ΑΘΗΝΑ, τηλ. 210 381 1201 parimin@otenet.gr Κεντρική διάθεση ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΒΟΡ. ΕΛΛΑΔΑ ΕΡΜΟΥ 61 54623 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ Τηλ.: 2310 282 782

"Χορεύοντας με Νεράιδες"  ~Σωτήρης Λ. Δημητρίου~ Θα το βρείτε: Βιβλιοπωλεία (επί της οδού Κύπρου) ΗΓΟΥΜΕΝΙΤΣΑ  1) Μητσέλος, 2)  Κυριαζής ΚΕΝΤΡΙΚΟΣ ΔΙΑΘΕΤΗΣ ΑΘΗΝΑ: ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ ΠΑΡ' ΗΜΙΝ Ε.ΤΖΑΝΑΚΑΚΗΣ Χαριλάου Τρικούπη 11Α  10678, Αθήνα , Τηλ.  210 381 1201   email: parimin@otenet.gr ΚΕΝΤΡΙΚΟΣ ΔΙΑΘΕΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ "ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ" ΕΡΜΟΥ 61  54623  ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΤΗΛ.:  2130 283 782        ΤΗΛΕΟΜ.: 2310 240 331 

Σύγχρονοι Προκρούστες Της κοινωνίας μας Γράφει ο Σωτήρης Λ. Δημητρίου Κατά την  ελληνική μυθολογία , ο  Προκρούστης  (ή Πολυπήμων) ήταν μυθικός ληστής της  Αθήνας . Το “ λημέρι ” του στο Χαϊδάρι.   Περίμενε κάθε περαστικό και τον έβαζε να ξαπλώσει σε ένα σιδερένιο κρεβάτι, γνωστό ως « Η Προκρούστειος κλίνη» . Αν το θύμα ήταν ψηλό κι εξείχε από το κρεβάτι, ο Προκρούστης έκοβε το περίσσιο τμήμα του σώματός του. Αντιθέτως, αν το θύμα ήταν πιο κοντό, τότε τραβούσε τα άκρα του μέχρι να φτάσουν στο μήκος του κρεβατιού. Ας ασχοληθούμε σήμερα με μας τους Νεοέλληνες μικρό - Προκρούστες. ΖΟΥΝ ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ - Προκρούστες…στον δρόμο, στην αγορά, στα Μ.Μ.Ε., Ανάμεσα σε πλούσιους και φτωχούς. - Προκρούστες… στον αθλητισμό, στον ανταγωνισμό, στον πολιτισμό, στην θρησκεία, στην παιδεία, στην γοητεία. - Προκρούστες… στα φράγκα, στο ελεύθερο επάγγελμα, στα εικαστικά, στις τέχνες και στα γράμματα.   Όταν πεινάς,   ο Προκρούστης αμέσως: -«Δώστου κάτι να φάει, κρίμα είνα

Χριστόφορος Περραιβός   «Η άλλη άποψη»   Του Σωτήρη Λ. Δημητρίου Το πραγματικό του όνομα ήταν: Χρυσάφης Χατζηβασιλείου ή Χριστοφής Χατζηβασιλείου ή Χρυσάφης Χατζή Βασίλης. Το ψευδώνυμο: Στέφανος Αναργυράσιος.   Γνωστός ως: Χριστόφορος Περραιβός. Συνολικά χρησιμοποιούσε πέντε ονόματα και ψευδώνυμα ( ? ) Όσο περίεργο, τόσο σημαντικό και αξιοπρόσεχτο ! Εδώ ο αρθρογράφος προσπαθεί να συναρμολογήσει κάποια «κομμάτια του ιστορικού παζλ» τα οποία μένουν αχρησιμοποίητα σε κάποια γωνία. Από αυτά τα παραμερισμένα «κομμάτια του παζλ», αν τα ενώσει κάποιος βγάζει μία «άλλη εικόνα» για το «φαινόμενο Περραιβός». Δεν θα ασχοληθούμε με την ήδη καταγραμμένη βιογραφία ή αυτοβιογραφία του. Όλες οι βιογραφίες τείνουν να χαρακτηρίσουν ως «εξαίρετη» την εικόνα του βιογραφούμενου. Θα φωτίσουμε συνοπτικά   κάποιες «σκιερές» πλευρές του, ο λόγος είναι   απλός. Έπαιξε σημαντικό ρόλο η παρουσία του σε κάποιες γνωστές στιγμές του αγώνα για την απελευθέρωση, ό

Το Σούλι ως έννοια πνευματική.   Οι Σουλιώτες άνεμος της ελευθερίας, μια καταιγίδα που ξεκίνησε από κάποια θεσπρωτικά βουνά και φούντωσε, πριν τους προλάβουν τα γεγονότα και η οργάνωση των Φιλικών   και των Οργανώσεων.           Αυτοδημιουργούσαν στην διοίκηση, όντας «πατριαρχικές φαμίλιες», υπάκουαν στους γεροντότερους, ήταν υπερήφανοι, σεβόντουσαν όποιους έπρεπε, και απαιτούσαν σεβασμό. Ανέβηκαν εκεί πάνω διότι δεν ήθελαν πόλεμο. Ήθελαν ησυχία και ανάπαυλα από πολέμους και ειρήνη… (μπαρίς) για αυτό και ήταν πάντοτε έτοιμοι για τον πόλεμο. Πολύ μελάνη έπεσε επάνω σε χαρτιά για να περιγράψουν τον τρόπο ζωής και επιβίωσης, της παλικαριάς, της μαχητικότητας τους  και του αξιόμαχου, της μπέσας και της λεβεντιάς. Συκοφαντήθηκαν για προδοσία, ακόμη και λοιδορήθηκαν, από καλαμαράδες σύγχρονούς τους ακόμη και σύγχρονούς μας.           Μπεσαλήδες και ειλικρινείς πλην αγράμματοι καθώς ήσαν, ξεγελιόντουσαν εύκολα, από εχθρούς και «φίλους».   Καλαμαράδες πηγαινοέρχονταν από την

«Χορεύοντας με Νεράιδες»:  Το βιβλίο του Σωτήρη Λ. Δημητρίου “…Περπάτησε μέσα στην νύχτα μονάχος κι αν μέσα στην μοναξιά δεν ακούς τίποτα, παρά μόνο το θρόισμα των φύλλων σταμάτα. Το απαλό αεράκι της νύχτας, ίσως σου ψιθυρίσει κάτι στ΄ αυτί. Ίσως να είναι κάτι από έναν άλλο κόσμο. Από έναν κόσμο που αισθανόμαστε ή έστω που φανταζόμαστε αλλά δεν βλέπουμε. Μα, μη γυρίσεις το κεφάλι, πίσω στο σκοτάδι να δεις. Μη προσπαθείς να σπάσεις τον αόρατο τοίχο που σε ενώνει ή σε χωρίζει από αυτά που βλέπεις ή που δεν βλέπεις γύρω σου αλλά που ίσως και να τα φαντάζεσαι. Μπορεί τρυφερά λόγια κι ερωτικά να έρχονται στ΄ αυτιά σου με τον αέρα, με το χάδι και των φύλλων το θρόισμα…”  Αφηγήσεις, θρύλοι και παραδόσεις από τον παραφυσικό κόσμο.  Μετά το ιστορικό βιβλίο-αφήγημα σε μορφή μυθιστορήματος, που πήρε θετικές κριτικές από όλη την Ελλάδα και ιδιαίτερα από τον κόσμο του βιβλίου, ήρθε το δεύτερο που η βάση του είναι η παράδοση και η λαογραφία.  Ο Σωτήρης Δημητρίου είναι βραβευμένος από τη

Η μάχη του Πέτα κατέληξε σε καταστροφή   Γράφει ο Σωτήρης Λ. Δημητρίου  Επιστολή του Μάρκο Μπότσαρη «Κιρ γιοργι Ειξέρις οπού έχω καλαμπαλικι πολεί και να μού δήνις την κάθε ειμερα από τέσερες μποτίλες κρασει και μισι οκα ριζι και μενο                                                                  Αδερφόσου Μάρκο Μπότσαρις 1822 Ιουλίου 2              Πέτα »                  Πρόκειται για συνθηματικές λέξεις. Κρασί = Βαρέλια μπαρούτι, Ρύζι = καντάρι βόλια. Λένε ότι η επιστολή απευθυνόταν στο Γ. Τουρτούρη στη Ζάκυνθο.       Οι θέσεις μάχης                                                                                       Οι Οθωμανοί είχαν συγκεντρώσει σταδιακά στην Άρτα  από ολόκληρη την Ήπειρο ισχυρές δυνάμεις πεζικού και ιππικού κυρίως Τουρκαλβανών, οι οποίες υπολογίζονταν σε 7.000-8.000 υπό τους Ισμαήλ πασά Πλιάσα και Μεχμέτ Ρεσίτ πασά (Κιουταχή).  Τη νύχτα της 3ης προς 4η Ιουλίου, τουρκικός στρατός από 8.000 άνδρες βγήκε από την Άρτα με αρχηγούς τους πασάδες