Ο άντρας κάνει την γενιά

 

«Ὁ ἄντρας κάνει τὴν γενιὰ κι ὄχι ἡ γενιὰ τὸν ἄντρα»

Κρητικοί στίχοι που είναι πάντα επίκαιροι.  Αλληγορία που κρύβουν μπορεί να κάνει την φαντασία του ακροατή ή του αναγνώστη, να καλπάσει στις δικές του εμπειρίες σκέψεις και ταυτισμούς. Όμως η κυριολεξία των στίχων θα παραμένει στο επίκεντρο της ουσίας.  

Μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για την γενειάδα, γένεια, γενειά, «γενιά» που όμως κούρεψαν την ορθογραφία και συνεπώς την ετυμολόγηση, όπως ολόκληρη την ελληνική γλώσσα και γραφή. Μάλλον σκόπιμα για να χαθεί η ελληνική ετυμολόγηση και να τίθεται σε αμφισβήτηση η καταγωγή λέξεων στην αρχή, και τέλος ίσως και αυτή η γλώσσα.

Στο προκείμενο τώρα.  Ήδη χάθηκε η ετυμολογία της λέξης, διότι είτε γράψουμε γενιά (γένος), είτε γενειά (γενειάδα) και πάλι ίδια η γραφή «γενιά» γράφεται πλέον, δεν έχει καμιά διαφορά στην «νεόκοπη» γραφή, «γενιά» (το γένος), γενιά (η γενειάδα).

 Όμως θα παραμένει πάντα και δεν θα αλλάζει η ουσία των διαχρονικών αυτών στίχων, με όση αλληγορία και να είναι γραμμένοι οι δημώδεις αυτοί κρητικοί στίχοι και για όσες άλλες αλληγορικές έννοιες τους δοθούν. Πάντα θα είναι ένα όμορφο δημοτικό τραγούδι της Κρήτης μας και θα λέει αλήθειες όπως σχεδόν όλα. Οφείλουμε να τα κατανοούμε, όπως και όλα τα δημοτικά τραγούδια, με αλληγορίες, αλήθειες ή και τα δυο!

 «Ὁ ἄντρας κάνει τὴν γενιὰ κι ὄχι ἡ γενιὰ τὸν ἄντρα»

 Σωτήρης Λ. Δημητρίου