Πέννα

ΟΧΙ της 28 ης  Οκτωβρίου 1940.   Σκέψεις και συμπεράσματα Γράφει ο Σωτήρης Λ. Δημητρίου Έχουν γραφεί τόσες ιστορικές αλήθειες, μαρτυρίες μαχητών και αμάχων, λαού, γεγονότα και απόψεις από διάφορα πολιτικά πρίσματα και τόσες άλλες αλήθειες ή ακόμη και μισοαλήθειες …   Πλούσια η ιστορική βιβλιογραφία! Ίσως είναι χρήσιμο να ασχοληθούμε με το πνεύμα και το νόημα της αντίστασης του λαού και του στρατού μας μελετώντας κάποιες πτυχές της ιστορίας. Η ιστορία συνεχίζει να ασχολείται βεβαίως, γράφεται, ξαναγράφεται και ίσως κάπως αλλιώς διαμορφώνεται και αναρωτιέται κανείς, γιατί συμβαίνει; Για να  έρθουν στο φως νέα στοιχεία; Αν ναι πολύ σωστό, ή μήπως όμως  για να ‘’προσαρμοστεί’’  σε κάποια  πολιτικά μέτρα και σταθμά ή ακόμη και συμφέροντα; Μέγα σφάλμα για όποιους σκέφτονται έτσι. Η ιστορία γραφόμενη πρέπει να αντικατοπτρίζει την αλήθεια, πρέπει να αποτελεί μνήμη και παραδειγματισμό για τις επόμενες γενιές και τίποτε άλλο!  Ακόμη και τα λάθη που συνέβησαν ανά εποχή (κυρίως αυτά), πρέπει

         Ιωάννης   Καποδίστριας Το έργο και η δολοφονία του 27 Σεπτέμβρη 1831 από Έλληνες!   Έλληνας πολιτικός και διπλωμάτης. Διετέλεσε Υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας και πρώτος Κυβερνήτης του ανεξάρτητου Ελληνικού Κράτους, το οποίο ίδρυσε εκ θεμελίων και παραχώρησε σε αυτό, την προσωπική του περιουσία.   Ο Ιωάννης Καποδίστριας ήταν η κορυφαία από τις διαπρεπέστερες πολιτικές και διπλωματικές μορφές της Ευρώπης, που κυριάρχησε στις αρχές του 19ου αι. Ήταν ο κύριος συντελεστής της προσπάθειας για εθνική χειραφέτηση της υπό αναγέννηση πατρίδας.                                                       Γεννήθηκε στην Κέρκυρα 10 Φεβρουαρίου 1776. Ήταν το έκτο παιδί του Αντωνίου και της Διαμαντίνας Καποδίστρια. Ο πατέρας του Αντώνιος καταγόταν από οικογένεια ευγενών, καθώς ένας από τους πρόγονούς του είχε λάβει τον τίτλο του Κόμη από τον Δούκα της Σαβοΐας Κάρολο Εμμανουήλ τον Β'. Ο πατέρας του Αντώνιος ήταν από τους πιο αξιόλογους δικηγόρους της Κέρκυρας, με ενεργό ανάμιξη στα πολ

Το τέλος του Σουλίου, 2 Σεπτέμβρη 1822 Το Κάστρο της Κιάφας Μετά την μάχη  στο  Κομπότι, ήρθε η  ατυχία της Σπλάντζας και η καταστροφή  του Πέτα, την ίδια μέρα (4 Ιουλίου 1822), για να ολοκλήρωσε την αποτυχία του Μαυροκορδάτου, που ήταν ο δημιουργός και κατηύθυνε την άστοχη εκστρατεία στην Ήπειρο.                       Τα πράγματα οδήγησαν σε συνθήκη με τους Τούρκους την 28 Ιουλίου 1822 και εγκατάλειψη του Σουλίου για τα Επτάνησα, στις 2 Σεπ 1822                                                           Αφού έμειναν από εφόδια και κυρίως από νερό στο Κάστρο της Κιάφας οι Σουλιώτες, δέχτηκαν να συνθηκολογήσουν με τους Τουρκαλβανούς. Παρά τις παραινέσεις των τουρκαλβανών Ομέρ Βρυώνη, Σελιχτάρ Πόνιου και Αγοβασιάρη να μείνουν και να συμμαχήσουν μαζί τους για λογαριασμό των Τούρκων με αρκετά προνόμια από το Δοβλέτι, δεν δέχτηκαν παρά την επιμονή τους. Ζήτησαν να αναχωρήσουν για τα Επτάνησα, με εγγυήσεις του αρμοστού των Επτανήσων, να επιβιβαστούν σε πλοία με την Ιόνιο σημαί

ΜΑΡΚΟΣ – ΜΠΟΤΣΑΡΗΣ (1790 – 1823) ΕΠΕΤΕΙΑΚΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ Η τελευταία μάχη και ο θάνατος  του Σουλιώτη ήρωα στο Κεφαλόβρυσο Ευρυτανίας. 8 προς 9 Αυγούστου το βράδυ 1823 Από προσωπική έρευνα, πρώτη φορά διευκρινίζεται ακριβώς  η χρήση και η γλώσσα όλων των συνθηματικών στο Κεφαλόβρυσο! «Μάνα δε γέννησε στην Ελλάδα δεύτερο Μάρκο... Ούτε είδα, ούτε θα ιδώ τέτοιον πολεμάρχη». Είπε ο Γεώργιος Καραϊσκάκης για τον Μάρκο Μπότσαρη. Γράφει ο ΣΩΤΗΡΗΣ Λ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ Μεταξύ τους οι  Σουλιώτες μπορεί να μάλωναν, θύμωναν, τρώγονταν πολλές φορές, μα ήταν σαν να μάλωναν στην ίδια την φαμίλια, στο ίδιο σπίτι. Κι όμως ο αγώνας ήταν αγώνας. Πάλεψαν για την λευτεριά και απόσπασαν τον θαυμασμό όλης της χώρας. -          «Πού πας ορέ Μάρκο; με τούτους πας να πολεμήσεις; Εκείνοι είναι μεγάλο ασκέρι». Λέει ο Καραϊσκάκης. -           «Αν σε ρωτήσουν πού πάω, να τους πεις, ότι ο Μάρκος πάει για να σκοτωθεί». Απαντάει φεύγοντας ο Σουλιώτης ήρωας. Και πήγε… Από την πλευρά των Τούρκ