Ένας φίλος Σμίξανε και χωρίσανε οι δρόμοι μας στην στρατιωτική μας θητεία. Κοινά πρωτόγνωρα βιώματα για μας στον στρατό, όπως σε όλους που υπηρετήσαμε! Και πέρασε ο καιρός και τα χρόνια, μέσα στης καθημερινότητας την ματαιοδοξία, στο επιθυμητό και ανεπιθύμητο που σε τυλίγει, μέσα στους αγώνες της ζωής και της επιβίωσης, στους λαβύρινθους των σκέψεων, των ενασχολήσεων και των εκπληρωμένων ή ανεκπλήρωτων ερώτων ή ονείρων. Πάντα στις παραφυάδες του νου και της σκέψης, μέσα στις αναδρομές της νιότης έρχονται και νοσταλγίες που κρατάνε ζωντανές τις θύμησες. Φίλοι που μας συντροφεύουν στην ζωή ή στην μνήμη. Φίλοι που κάπου θα υπάρχουν… Αλλά πού; Ζήσαμε πολύ κοντά, μοιραστήκαμε, πράγματα, συναισθήματα, στιγμές. Μοιραστήκαμε ακόμη την συνύπαρξη χωρίς να μιλάμε. «Οι σιωπές κάνουν τις πραγματικές συζητήσεις μεταξύ φίλων. Αυτό που μετράει δεν είναι να μιλάς, αλλά να μη χρειάζεται να μιλήσεις». Είχε πει για αυτό η Margaret Lee Runbeck, 1905-1956, Αμερικανίδα...
ΘΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ , ΦΑΝΑΡΙΟΥ ΚΑΙ ΠΑΡΓΑΣ Από Αλβανοτσιάμηδες μόνους ή σε συνεργασία με τους κατακτητές 1940-1945 Έλληνες άμαχοι ήσαν τα θύματα εθνικής εκκαθάρισης των μουσουλμανοτσιάμηδων! Θύματα Αλβανικής θηριωδίας καταφυγόντα εις σπήλαια της Ηπείρου . Victimes de la ferosité albanaise enfuies dans les grottes d'Épire Γράφει ο Σωτήρης Λ. Δημητρίου Είχε ήδη ξεκινήσει ο πόλεμος του 1940 και είχαν ενημερωθεί τα χωριά της Θεσπρωτίας, στα οποία γειτόνευαν με μουσουλμάνους Τσιάμηδες ή συνυπήρχαν μαζί τους, να φύγουν από τα χωριά τους και να πάνε ως πρόσφυγες στην Αιτωλοακαρνανία, από τον φόβο εγκλημάτων εις βάρος τους από τους «Τσιάμηδες». Πολλοί κάτοικοι των χωριών της Θεσπρωτίας βρέθηκαν οδοιπόροι με τις οικογένειες προς την προσφυγιά με ελάχιστα εφόδια, κυρίως στρωσίδια στην πλάτη τους οι μεγάλοι για να κοιμούνται ή να ξ...
ΜΑΡΚΟΣ – ΜΠΟΤΣΑΡΗΣ (1790 – 1823) ΕΠΕΤΕΙΑΚΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ Η τελευταία μάχη και ο θάνατος του Σουλιώτη ήρωα στο Κεφαλόβρυσο Ευρυτανίας. 8 προς 9 Αυγούστου το βράδυ 1823 Από προσωπική έρευνα, πρώτη φορά διευκρινίζεται ακριβώς η χρήση και η γλώσσα όλων των συνθηματικών στο Κεφαλόβρυσο! «Μάνα δε γέννησε στην Ελλάδα δεύτερο Μάρκο... Ούτε είδα, ούτε θα ιδώ τέτοιον πολεμάρχη». Είπε ο Γεώργιος Καραϊσκάκης για τον Μάρκο Μπότσαρη. Γράφει ο ΣΩΤΗΡΗΣ Λ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ Μεταξύ τους οι Σουλιώτες μπορεί να μάλωναν, θύμωναν, τρώγονταν πολλές φορές, μα ήταν σαν να μάλωναν στην ίδια την φαμίλια, στο ίδιο σπίτι. Κι όμως ο αγώνας ήταν αγώνας. Πάλεψαν για την λευτεριά και απόσπασαν τον θαυμασμό όλης της χώρας. - «Πού πας ορέ Μάρκο; με τούτους πας να πολεμήσεις; Εκείνοι είναι μεγάλο ασκέρι». Λέει ο Καραϊσκάκης. - «Αν σε ρωτήσουν πού πάω, να τους πεις, ότι ο Μάρκος...
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου