Άνθρωπος και ταύρος

Ο ταυρομάχος - El torero

Λίγο πριν ο ταύρος πέσει νεκρός στην αρένα, ένας ακτιβιστής δίνει το τελευταίο φιλί στον ταύρο.

 

Ο ταύρος είναι ένα άδολο και ήρεμο ζώο. Μένει  νηστικός και δεμένος ή ακίνητος σε ένα κουτί για δύο τουλάχιστον μέρες ταλαιπωρείται απίστευτα βάναυσα για να γίνει επιθετικός με τις λίγες δυνάμεις που του έχουν απομείνει.

Του Σωτήρη Λ. Δημητρίου

Στην πραγματικότητα, αυτό που βλέπουν όλοι όσοι θαυμάζουν τους ταυρομάχους, δεν είναι ένα δυνατό ζώο, αλλά ένα ταλαιπωρημένο σωματικά, βασανισμένο και εξαντλημένο ψυχικά ζώο. Σε αυτό το όμορφο, υπερήφανο και δυνατό πλάσμα, έχουν τοποθετήσει υγρές εφημερίδες στα αυτιά του ενώ στα μάτια του αρκετή βαζελίνη για να θολώνουν την όρασή του.

Τα ρουθούνια του είναι γεμάτα βαμβάκι ώστε να του περιορίζεται η αναπνοή και στα γεννητικά του όργανα καρφωμένη μια βελόνα, του ρίχνουν καυστικό διάλυμα στα πόδια για να μην μπορεί να κάτσει κάτω από τους αφόρητους πόνους. Υποσιτίζεται για μέρες, μένει  φυλακισμένος, αδύναμος και κλεισμένος για μέρες σε ένα σκοτεινό κουτί ώστε να χάσει τον προσανατολισμό του και να του δημιουργηθεί στρες.  

Έτσι, όταν βγαίνει στην αρένα, τρέχει απεγνωσμένα νομίζοντας πως το μαρτύριο του έχει τελειώσει και είναι ελεύθερος.

 

Όμως αντί  της ελευθερίας του, εξαντλημένος και κακοποιημένος όπως είναι αντιμετωπίζει τις ιαχές του πλήθους και τους δολοφόνους του που το εξαντλούν ακόμη περισσότερο με τα χτυπήματα τους, εκεί  συμβαίνει τελικά και ο θάνατός του.

Το βασανίζουν και το σκοτώνουν αργά και όλα αυτά για διασκέδαση και για τα χρήματα ...... Άνθρωπε είσαι ότι χειρότερο υπάρχει πάνω στη γη και θα το πληρώσεις!

Αυτό θεωρείται ηρωισμός και γενναιότητα από τον μεταλλαγμένο σε κτήνος, άνθρωπο, ο οποίος δολοφονεί ένα βασανισμένο ήδη ζώο, απολαμβάνοντας και μετατρέποντας σε θέαμα μια άκρως βασανιστική, για τον ταύρο, ανθρώπινη διασκέδαση. 

Ο torero, Francisco Javier Sánchez Vara (Φρανίσκο Χαβιέ Σάντσεθ Βάρα)  εδώ προκαλεί τον πληγωμένο ταύρο να τον πλησιάσει, επιδεικνύοντας τα προσόντα του ως ταυρομάχος, ότι αψηφά τον ταύρο.                                                                                                                              (Κακώς έχει αναφερθεί ότι στην φωτό είναι ο Αλβάρο Μουνέρα. www.iefimerida.gr).                                             Ο ταύρος τον πλησιάζει μάλλον ικετευτικά.

Υποκρισία και πισώπλατα μαχαιρώματα παντού μέσα και έξω από τις αρένες.  Ίσως η βαζελίνη στα μάτια του ταύρου, για τον άνθρωπο να είναι η εικόνα, το είδωλο που φέρνουν μπροστά στα μάτια  κάθε λογής «ταυρομάχοι» για να αλλοιωθεί η πραγματική εικόνα! Για τον ταύρο υπάρχει βαμβάκι για τα ρουθούνια του, για τον άνθρωπο υπάρχει μάσκα, «είμεθα πολιτισμένοι». Όπως υπάρχει το «κουτί» που πρέπει με την βία για το καλό του να μένει μέσα ως να αποπροσανατολιστεί, ο άνθρωπος, να μείνει ο καθένας απόλυτα ξεκομμένος, και όταν (αν) χρειαστεί να βγει έξω, να τρέχει σαν χαμένος, όπως τον ταύρο στην αρένα.
Και όταν πια έτοιμος να γονατίσει, δει τον υποκριτή ταυρομάχο, δήθεν στενοχωρημένο για αυτό που του κάνει, να τον ικετέψει για την τελευταία πισώπλατη σπαθιά πάνω στην ράχη ή για να τον αφήσει να ζήσει έστω και σαν ερείπιο ή για το αποτελείωμα του σωματικού μαρτυρίου με τελειωμένη την ψυχική και σωματική αντοχή. Την πνευματική ίσως θα την έχουν πιο πριν ξεμπερδέψει.  Τα επόμενα θύματα των ταυρομάχων φωνάζουν γύρω από την αρένα: «Ολέ… ολέ… ολέ…, ρυθμικά και ηδονικά για του προηγούμενου το μαρτύριο. Δεν βλέπει αυτό που για τον ίδιο έρχεται, διότι δεν ήρθε η σειρά του να μπει στην αρένα. Αυτός μόνο την βαζελίνη έχει στα μάτια του και το βρεγμένο χαρτί στα αυτιά του. Ζει ήδη μέσα στο κουτί με τα δεσμά της απειλής και είναι ευχαριστημένος που ακόμα δεν βγήκε στην αρένα… Ούτε που τον ενδιαφέρει αν πονάει, η κολλημένη στα γεννητικά όργανα του ταύρου βελόνα. Είναι ενθαρρύνει συνέχεια τον “torero” που με τα φανταχτερά του ρούχα δέχεται την ενθάρρυνση, να παραπλανεί τον ταύρο, να τον ξεγελάει μετακινώντας παραπλανητικά το πανί. Να του καρφώνει θριαμβευτικά στην πλάτη τα σπαθιά και να χαίρεται ο όχλος, μέχρι να έρθει η σειρά του. Μη χαίρεστε ταυρομάχοι, μπορεί να είστε πιο ελεεινοί από τους φωνασκούντες μελλοθάνατους αντικαταστάτες του ταύρου.

    Όση βαζελίνη κι αν έχουν στα μάτια οι άοπλοι ταύροι, δίποδοι ή όχι, όσο κι αν τους προκαλείτε πόνο χειρότερο κι από τον ευνουχισμό, όσο κι αν δεν θέλετε να ξέρετε ότι  και στην αρένα πονάνε τα θύματα, κάποτε θα πάψουν να σας προστατεύουν οι φανταχτερές στολές σας. Και οι Συμπαντικοί νόμοι, θα επικρατήσουν. Όπως έγραψε ο συγγραφέας Paulo Coelho (στον «Αλχημιστή») «…όταν επιθυμείς κάτι το σύμπαν συνωμοτεί για να το αποκτήσεις». Πόσο μάλλον όταν λαοί ολόκληροι επιθυμούν επικράτηση του δικαίου! Κάποια φορά έρχεται και η σειρά του «ταυρομάχου».                                                                             Αφιερωμένο με αγάπη σε όσους το καταλάβατε!